Abdullah ibën Mes’udi [radijall-llahu anhu] transmeton se Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] ka thënë: “besnikëria shpien në mirësi, mirësia shpien në xhennet, njeriu vazhdmisht është besnik derisa të rregjistrohet tek Allahu i tillë. Gënjeshtra shpien në mëkate, mëkatet shpiejnë në xhehnem, njeriu vazhdimisht gënjen derisa të rrgjistrohet tek Allahu gënjeshtar. (Buhariu dhe Muslimi)
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “O ju që keni besuar! Kinie frikë Allahun dhe bëhuni me besnikët.” (Teube – 10), poashtu thotë: “sikur ata të jenë besnik ndaj Allahut do të ishte më mirë për ta.” (Muhammed – 21)
Besnikëri (es-sidk) don të thotë: përputhja e fjalëve që flet njeriu me atë që ka në zemër, pra përputhja e fjalëve me realitetin.
Dijetarët për kuptimin e hadithit kanë thënë: besnikëria të orienton kah punët e mira që janë larg çdo gjëje të shëmtuar, kurse mirësia “el birr” është fjalë përmbledhëse për të gjitha punët e mira. Disa të tjerë kanë thënë se “el birr” është xhenneti edhe pse përfshirja e të dy kuptimeve lejohet. Sa i takon gënjeshtrës ajo shpien në degjenerim.
Ky hadith na nxit që të kërkojmë besnikërinë në çdo aspekt e ai që e përvetëson këtë vyrtyt rregjistrohet tek Allahu në listën e besnikëve.
Besnikëria është prej gjërave të patjetërsuara në shoqërinë njerzore si dhe themel i rrëndësishëm në ndërtimin e saj. Sikur të mos ketë bësnikëri do të humbeshin të gjitha lidhjet e shoqërisë dhe lidhjet shoqërore ndërmjet njerëzve sepse nuk mund të paramendohet shoqëri me individë që nuk veprojnë ndërmjet tyre me besnikëri.
Besnikëria është natyrshmëri e njerëzve, për këtë mjafton argument se fëmiut nëse ia rrëfen një tregim ku bëhet fjalë për një njeri besnik dhe një tregim tjetër ku flitet për një gënjeshtar do ta don besnikun dhe do ta urrej gënjeshtarin.
Merudhij thotë: e pyeta Ahmed ibën Hanbelin: si e kanë arritur famën njerzit kolosë të cilwt përmenden për punët e tyre të mira? Më tha: me besnikëri, pastaj tha: besnikëria është e lidhur me bujarinë.
Fudajl ibën Ijadi ka thënë: njerëzit nuk mund të stolisen me diç më të bukur se besnikëria.
Bilali deshi që të fejonte vëllain e tij me nje grua kurejshite dhe i tha familjes së saj: neve na njhini, ishim robër e Allahu na liroi, ishim të humbur e Allahu na udhëzoi, ishim të varfër e Allahu na pasuroi. Unë dëshiroj që vëllain tim ta fejoj me filanen prej familjes suaj, nëse pranoni falenderimi i takon Allahut e nëse rrefuzoni Allahu është më i Madh. Kur ndëgjuan këto fjalë filluan të flasin njëri me tjetrin dhe thanë: Bilali është i njohur me nxitimin e tij për të pranuar prej të parëve Islamin, me prezentimin e tij nëpër luftëra, me pozitën e tij te Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] , pra martonie vëllain e tij, dhe ata pranuan. Pasi u kthyen i tha vëllai i tij: Allahu të faltë! i përmende të mirat e të tjerat i le! Bilali ia ktheu: ngadal o vëlla! Isha besnik në fjalët që thash dhe të martoi besnikëria.
Ismail ibën Abdullah el Mahzumij ka thënë: Abulmelik ibën Mervani më urdhëroi që t’ua mësoj fëmijëve të tij besnikërinë ashtu siç ua mësoj Kur’anin dhe t’i largoj nga gënjeshtra edhe nëse bëhet fjalë për vrasje.
Rib’i j ibën Harrashi nuk kishte gënjyer asnjëherë. Dy djemtë e tij ishin nisur prej në Horasan për t’u kthyer në shtëpi, mirëpo kishin bërë mëkat sepse ishin vonuar. Një nëpunës shkoi te Haxhaxhi dhe i tha atij: njerëzit mendojnë se Rib’i j ibën Harashi asnjëherë nuk ka gënjyer e dy djemtë e tij kanë ardhur prej Horasani mëkatarë! Haxhaxhi tha: ma sjellni këtu! Pasi që erdhi iu drejtua me fjalën: zotëri! Rib’i ju i tha: çka don? Ai përsëri iu drejtua: ç‘është puna me dy djemtë e tu? Ai tha: Allahut i kërkojmë ndihmë, i lash në shtëpi. Haxhaxhi i tha: mos ke dert nuk do t’u bëj atyr keq, puna është në dorën tënde.
Allahu [subhanehu ve teala] thotë: “O ju që keni besuar! Kinie frikë Allahun dhe bëhuni me besnikët.” (Teube – 10), poashtu thotë: “sikur ata të jenë besnik ndaj Allahut do të ishte më mirë për ta.” (Muhammed – 21)
Besnikëri (es-sidk) don të thotë: përputhja e fjalëve që flet njeriu me atë që ka në zemër, pra përputhja e fjalëve me realitetin.
Dijetarët për kuptimin e hadithit kanë thënë: besnikëria të orienton kah punët e mira që janë larg çdo gjëje të shëmtuar, kurse mirësia “el birr” është fjalë përmbledhëse për të gjitha punët e mira. Disa të tjerë kanë thënë se “el birr” është xhenneti edhe pse përfshirja e të dy kuptimeve lejohet. Sa i takon gënjeshtrës ajo shpien në degjenerim.
Ky hadith na nxit që të kërkojmë besnikërinë në çdo aspekt e ai që e përvetëson këtë vyrtyt rregjistrohet tek Allahu në listën e besnikëve.
Besnikëria është prej gjërave të patjetërsuara në shoqërinë njerzore si dhe themel i rrëndësishëm në ndërtimin e saj. Sikur të mos ketë bësnikëri do të humbeshin të gjitha lidhjet e shoqërisë dhe lidhjet shoqërore ndërmjet njerëzve sepse nuk mund të paramendohet shoqëri me individë që nuk veprojnë ndërmjet tyre me besnikëri.
Besnikëria është natyrshmëri e njerëzve, për këtë mjafton argument se fëmiut nëse ia rrëfen një tregim ku bëhet fjalë për një njeri besnik dhe një tregim tjetër ku flitet për një gënjeshtar do ta don besnikun dhe do ta urrej gënjeshtarin.
Merudhij thotë: e pyeta Ahmed ibën Hanbelin: si e kanë arritur famën njerzit kolosë të cilwt përmenden për punët e tyre të mira? Më tha: me besnikëri, pastaj tha: besnikëria është e lidhur me bujarinë.
Fudajl ibën Ijadi ka thënë: njerëzit nuk mund të stolisen me diç më të bukur se besnikëria.
Bilali deshi që të fejonte vëllain e tij me nje grua kurejshite dhe i tha familjes së saj: neve na njhini, ishim robër e Allahu na liroi, ishim të humbur e Allahu na udhëzoi, ishim të varfër e Allahu na pasuroi. Unë dëshiroj që vëllain tim ta fejoj me filanen prej familjes suaj, nëse pranoni falenderimi i takon Allahut e nëse rrefuzoni Allahu është më i Madh. Kur ndëgjuan këto fjalë filluan të flasin njëri me tjetrin dhe thanë: Bilali është i njohur me nxitimin e tij për të pranuar prej të parëve Islamin, me prezentimin e tij nëpër luftëra, me pozitën e tij te Pejgamberi [sal-lallahu alejhi ve sel-lem] , pra martonie vëllain e tij, dhe ata pranuan. Pasi u kthyen i tha vëllai i tij: Allahu të faltë! i përmende të mirat e të tjerat i le! Bilali ia ktheu: ngadal o vëlla! Isha besnik në fjalët që thash dhe të martoi besnikëria.
Ismail ibën Abdullah el Mahzumij ka thënë: Abulmelik ibën Mervani më urdhëroi që t’ua mësoj fëmijëve të tij besnikërinë ashtu siç ua mësoj Kur’anin dhe t’i largoj nga gënjeshtra edhe nëse bëhet fjalë për vrasje.
Rib’i j ibën Harrashi nuk kishte gënjyer asnjëherë. Dy djemtë e tij ishin nisur prej në Horasan për t’u kthyer në shtëpi, mirëpo kishin bërë mëkat sepse ishin vonuar. Një nëpunës shkoi te Haxhaxhi dhe i tha atij: njerëzit mendojnë se Rib’i j ibën Harashi asnjëherë nuk ka gënjyer e dy djemtë e tij kanë ardhur prej Horasani mëkatarë! Haxhaxhi tha: ma sjellni këtu! Pasi që erdhi iu drejtua me fjalën: zotëri! Rib’i ju i tha: çka don? Ai përsëri iu drejtua: ç‘është puna me dy djemtë e tu? Ai tha: Allahut i kërkojmë ndihmë, i lash në shtëpi. Haxhaxhi i tha: mos ke dert nuk do t’u bëj atyr keq, puna është në dorën tënde.
